Veel mensen ervaren na de behandeling van kanker dat er allerlei levensvragen op hen afkomen: vragen over henzelf, over de betekenis van hun leven en de invulling van hun toekomst. Om mensen te ondersteunen bij deze vragen heeft de dienst pastoraat en geestelijke verzorging van VUmc op basis van bestaande methodiek en klinische ervaring de interventie ‘Schrijven helpt’ – het methodisch schrijven van de Spirituele Autobiografie’ ontwikkeld. Deze interventie beoogt door reflectie op de eigen levenservaring de spiritualiteit en veerkracht van mensen met de diagnose kanker te ontwikkelen zodat zij de ziekte in hun leven in kunnen passen en de toekomst vorm kunnen geven. Het huidige systematische onderzoek naar de effectiviteit van de interventie dient om inzichtelijk te maken of en hoe de interventie in deze opzet slaagt, zodat evidencebased poliklinische interventies kunnen worden aangeboden waarbij de patiënt effectief geholpen wordt bij levensvragen.
Doel studie
Vaststellen van de effectiviteit van de interventie ‘Schrijven helpt’ – het methodisch schrijven van de Spirituele Au-tobiografie’ (direct, 3 maanden en 9 maanden na afloop van de interventie) wat betreft spiritualiteit en veerkracht (primaire uitkomstmaten) en het psychologisch welzijn, coping en kwaliteit van leven (secundaire uitkomstmaten). Inzicht krijgen in de wijze waarop de interventie bijdraagt aan de mate van reflectie op, het vormgeven en aanwenden van de persoonlijke spiritualiteit en het effect hiervan op veerkracht. Inzicht verkrijgen in predictieve factoren voor succes van de interventie.
Vraagstelling/ hypotheses
De hypotheses van het onderzoek zijn: dat het schrijven van de spirituele autobiografie bijdraagt aan bewustwor-ding en/of transformatie van de persoonlijke spiritualiteit met als gevolg een versterking van de veerkracht en dat deze hernieuwde persoonlijke spiritualiteit en versterking van de veerkracht mensen in staat stelt om de diagnose kanker in hun leven in te passen en de toekomst vorm te geven.
(Klinische) relevantie
Uit onderzoek blijkt dat zeventig procent van de mensen met kanker in Nederland aangeeft te worstelen met existentiële vragen en velen geven aan behoefte te hebben aan professionele steun hierbij. Naar schatting leven in Nederland nu al 400.000 mensen met kanker en dit aantal zal verder toenemen. Als gevolg daarvan zal ook het aantal poliklinische, ambulante patiënten groeien. Tegelijkertijd zijn evidencebased poliklinische interventies waarbij de patiënt effectief geholpen wordt met existentiële vragen, nog niet beschikbaar.