Bij patiënten met kanker is de prevalentie van psychologische distress (angstige of depressieve stemming) hoger dan in de algemene bevolking. In het oncologisch zorgproces wordt psychologische distress dikwijls niet gesignaleerd. Richtlijnen be-velen het screenen van alle patiënten aan, met de Lastmeter, en zo nodig aanbieden van adequate hulp. Voor de werkzaamheid hiervan is tot nu toe geen wetenschap-pelijk bewijs gevonden. Er zijn wel aanwijzingen dat deze aanpak alleen effectief kan zijn als de zorg zeer goed georganiseerd wordt, hetgeen zeer arbeidsintensief is. In de praktijk blijkt implementatie van deze aanpak problematisch.
In de SIGN studie wordt een nieuwe aanpak onderzocht, gebaseerd op twee bevin-dingen: (i) voor circa tweederde van de patiënten is de diagnose en behandeling van kanker weliswaar een zware beproeving, maar zij ontwikkelen geen psycho-logische distress; en (ii) er zijn risicofactoren (‘yellow flags’) die voorspellen of er tijdens het oncologische behandeltraject bij mensen wel psychologische distress optreedt.
Doel studie
De nieuwe aanpak die in de SIGN-studie onderzocht wordt, heeft tot doel enerzijds alle patiënten te ondersteunen bij het omgaan met de diagnose en behandeling, en anderzijds via case finding een adequate signalering en behandeling van psychologische distress te bieden, waarbij speciale aandacht uitgaat naar patiënten met risicofactoren. Het project heeft tot doel om deze aanpak verder te ontwikkelen tot een praktische werkwijze, de diagnostische waarde van deze werkwijze te evalueren (sensitiviteit en specificiteit van het signaleren van psychologische distress), en te bepalen of de diagnostische waarde van deze werkwijze beter is dan die van de huidige werkwijze.
Vraagstelling/ hypotheses
Het onderzoek heeft tot doel de diagnostische (meer)waarde van de nieuwe aanpak voor het signaleren en behande-len van psychologische distress bij patiënten met kanker te bepalen. De gewenste sensitiviteit van de nieuwe aanpak is minimaal 77%, omdat de sensitiviteit minimaal zo goed moet zijn als de sensitiviteit van de huidige richtlijn.
(Klinische) relevantie
De nieuwe aanpak leidt naar verwachting tot adequate signalering en behandeling van psychologische distress, sluit beter aan op de huidige praktijk en is daardoor beter te implementeren.