Hoop in palliatieve zorg: een longitudinale kwalitatieve studie

<-- Home Kennishub

Hoop is belangrijk in de laatste levensfase: het biedt houvast voor patiënten met een ongeneeslijke aandoening (zoals ongeneeslijke kanker), hun naasten en zorgverleners. Soms is het echter lastig om met hoop om te gaan, bijvoorbeeld wanneer de hoop van de een verschilt van de hoop van de ander, of als er sprake is van wanhoop of hopeloosheid.

Introductie

Inzicht bieden in hoop in palliatieve zorg en zorgverleners klinische en morele handvatten bieden.

Doel studie

1. Wat zijn de perspectieven van zorgverleners op hoop in palliatieve zorg? 2. Hoe kunnen hoop, hopeloosheid en wanhoop door de tijd heen, zoals ervaren door patiënten, het best begrepen worden? 3. Hoe kunnen zorgverleners hoop, hopeloosheid en wanhoop bespreekbaar maken tijdens ontmoetingen met patienten? 4. Waaruit bestaat een ethiek van hoop?

Vraagstelling/ hypotheses

1. Wat zijn de perspectieven van zorgverleners op hoop in palliatieve zorg? 2. Hoe kunnen hoop, hopeloosheid en wanhoop door de tijd heen, zoals ervaren door patiënten, het best begrepen worden? 3. Hoe kunnen zorgverleners hoop, hopeloosheid en wanhoop bespreekbaar maken tijdens ontmoetingen met patienten? Waaruit bestaat een ethiek van hoop?

Methode

Kwalitatief longitudinaal design.

(Klinische) relevantie

Het onderzoek leidde tot een gespreksmodel dat zorgverleners kan ondersteunen om te praten over hoop, hopeloosheid en wanhoop. Dit gespreksmodel moet in de toekomst nog verder ontwikkeld en gevalideerd worden.

Translatie/ implementatie

Resultaten en instrument zijn verwerkt in een door ZonMw gefinancierde interventie: geestelijke verzorging in de thuissituatie (PLOEG-2).