Participatie in erfelijkheidsonderzoek onder allochtone vrouwen met borstkanker: inzichten van patiënten en behandelaren

Introductie

In de praktijk blijkt dat zeer weinig allochtone vrouwen erfelijkheidsonderzoek vanwege borstkanker laten verrichten. Er is tot op heden weinig bekend over de houding van allochtone borstkankerpatiënten ten opzichte van erfelijkheids­onderzoek en over hun daadwerkelijke deelname hieraan.

Doel studie

In deze studie wordt onderzocht hoe groot de deelname aan erfelijkheidsonderzoek onder Turkse en Marokkaanse vrouwen met borstkanker is en welke factoren aan de kant van patiënten en verwijzers deelname aan erfelijkheids­onderzoek in de weg staan.

Vraagstelling/ hypotheses

De volgende vragen staan centraal: 1. Welk deel van de allochtone borstkankerpatiënten die in aanmerking komen voor erfelijkheids­ en DNA­onderzoek neemt hieraan deel? 2. Is dit vergelijkbaar met andere borstkankerpatiënten? 3. Welke ideeën en redenen voor (niet) verwijzen zijn er onder chirurgen? 4. Welke kennis en ideeën over borstkanker en erfelijkheidsonderzoek en DNA­tests zijn er onder allochtone borstkankerpatiënten, en wat zijn hun redenen voor (non)­participatie?

(Klinische) relevantie

De studie levert naast inzicht in de participatie van allochtone bevolkingsgroepen aan erfelijkheidsonderzoek, aan­bevelingen op voor verbetering van de verwijzing van Turkse en Marokkaanse borstkankerpatiënten voor erfelijk­heidsonderzoek. Omdat de verwachting is dat het aandeel allochtone vrouwen met borstkanker in de toekomst stijgt, neemt het belang hiervan alleen maar toe.

Translatie/ implementatie

De uitkomsten van de studie zullen leiden tot de ontwikkeling van een brochure voor patienten en een tool voor ver­wijzers. De resultaten van het onderzoek zullen verspreid worden via diverse kanalen richting de doelgroep, zoals via Stichting Mammarosa.