Vanuit de therapiekamer

Nooit eerder kwam een cliënt met zo’n duidelijke hulpvraag: help mij met het verwerken van mijn ziekenhuiservaringen. Zodra die uit mijn hoofd zijn, kan ik w...

Links-recht-hoog-laag-links-rechts. Zijn bruine ogen volgen het rode balletje en de pupillen flitsen heen en weer. En dan opeens is er een verbaasde blik: “P...

Terwijl ze de tekst van haar nieuwe behandelovereenkomst langzaam doorneemt, gebeurt er iets vanbinnen. Zonder dat ik het direct doorheb, springt er een wond...

De scheldwoorden tollen door de kamer. ‘Is het nu genoeg?’ zijn stem klinkt smekend en hoopvol. Ik ben onverbiddelijk; ‘Vijf minuten hebben we afgesproken, d...

Opeens duikt hij vanuit zijn stoel naar beneden en rommelt in zijn tasje. Met een snelle beweging komt zijn rijzige gestalte weer omhoog en legt hij abrupt i...

Ze zit met haar rug naar me toe, de blik naar buiten. Haar schouders verraden me hoe spannend ze dit vindt. Want met deze oefening laat ik haar sterven…

Terwijl het vlammetje nog uren blijft flakkeren in het kleine kapelletje, vervolg ik mijn voettocht op deze vierde mei. Niet veel later passeer ik een berm; ...

Bibi blijft maar door mijn hoofd spoken. Gisteren stuurde ze me een alarmerend bericht: "ik ben steeds in paniek, ik red het niet". Op een of andere manier l...

Zodra hij zit, begint hij te praten en te praten. Ik kom er niet tussen. Nooit eerder vertelde deze gesloten man aan iemand zijn verhaal

De tranen rollen over haar wangen. Met gesloten ogen, rechtop zittend in een stoel, is ze weer het kind van toen, een negenjarig jongensachtig meisje met lan...